Dat plukje haar? Nice!

Vaste lezers van dit blog weten inmiddels vast dat wij elke week een BeeBox thuis ontvangen. Dat ik enthousiast ben over deze box schuif ik ook niet onder stoelen of banken. En dat viel BeeBox zelf blijkbaar ook op. Na de vraag om een gastblog in hun nieuwsbrief kwam de vraag of ik mee wilde werken aan een promotiefilmpje. Een dag uit het leven van de BeeBox, zeg maar. Over het ophalen van de producten bij de boer, het uitleveren van boxen aan bezorgers en het bezorgen bij – en dat was is – de consument.

Locatie: een geweldige woonark in hartje Utrecht.

Ik kwam binnenvallen terwijl iedereen er al een halve dag op had zitten. Even inkomen dus. Drie hippe gasten verzorgden de opnames. Woorden als ‘Nice’, ‘Chill’ en heel soms een kleine ‘Vet’ – het mag nog – vloeiden veelvuldig. Een goed teken.

De eerste scène voor mij: de box aanpakken van bezorger Berrie. In real life franchiser en bezorger. Hij zat goed in zijn rol. Soms ook in de rol van regisseur. Maar dat mocht de pret niet drukken. In tegendeel… Een keer of 10, 12 belde hij vrolijk aan om vervolgens een loodzware BeeBox aan mij te overhandigen. In het filmpje is gelukkig niet te zien dat ik steeds mijn best moest doen dat gewicht lachend aan te pakken.

De andere scènes waren gelukkig meer ‘chill’. Een BeeBox bestellen via internet. Authentiek nippen aan een kopje gruwelijke vanillethee, wachtend op de box. En na drie keer de BeeBox uitpakken mocht ik gaan snijden. Veel snijden. De welbekende Chioggia Biet (met taalcursus van Enbiun/BeeBox-er Huub), een lading uien (zonder huilen) en wat – oh, wat was het ook alweer – witte knollen. We hebben het die dag maar niet over No Waste gehad.

Het resultaat van deze leuke middag mag er zeker wezen. Maar…jongens…hadden jullie me niet even kunnen vertellen dat er een pluk haar los zat? Of valt alleen mij dat op?
Nice…