Biggenruggen gevaarlijk? | Het was in het nieuws

Afgelopen week was het een hot item in het nieuws: biggenruggen zijn gevaarlijk! Mijn eerste gedachte: “Biggen wat!?” Biggenruggen. Zonder het direct door te hebben, kende ik deze ruggen maar al te goed. Alleen dat ze deze naam hebben, wist ik 23 jaar geleden nog niet. Ik voelde ze wel. Nou ja, de auto waar ik in reed. Een Porsche.

Eindelijk haalde ik mijn rijbewijs!

Een paar weken eerder was ik gezakt. Een enorm trauma, want de ‘baas’ van het CBR nam het examen bij me af. De hele weg keek hij rechts uit zijn raampje, had duidelijk zijn dag niet. Ik weet het, dit is wel een bekende smoes om je eigen falen goed te praten. Maar het was echt zo. Van mijn instructeur had ik namelijk bij het ‘spiegelen’ een trucje geleerd. Je kent het riedeltje bij rechtsaf vast nog wel: binnen, buiten, achterom. Kijk eerst in je achteruitkijkspiegel (binnen), dan in je zijspiegel (buiten) en dan over je schouder door het rechter achterraam (achterom).

De instructeur breidde het uit: binnen, hoi, buiten, achterom. Bij het ‘hoi’ keek ik in de achteruitkijkspiegel van de instructeur, rechts in de hoek. Zo kon hij controleren of ik wel keek, of….ik kon controleren of de examinator wel oplette. Want op het ‘hoi’ moment maakten we oogcontact. Nou…dat examen heb ik geen enkel oogcontact gehad. Niet bij het voorstellen, niet tijdens de rit en erna ook niet. Wat een teleurstelling, want ik wist zeker dat ik goed kon rijden. Toch zakte ik.

Vlak voor mijn tweede poging kreeg ik te horen dat ik dezelfde examinator zou hebben. Buikpijn! Bijna gooide ik de handdoek in de ring. Tot mijn oma me beloofde direct erna met me naar het gemeentehuis te rijden voor mijn rijbewijs (toen kon dat nog). Maar de echte duw richting CBR gaf goede vriend David. Zou ik slagen, dan kwam hij me ophalen. Ik mocht een stukje rijden in zijn auto. Een Porsche. Volgens mij een 924 of 944, als ik Google mag geloven. Een mooie rode.

Weet u het al?

Die vreselijke examinator bleek ziek te zijn. Ik kreeg een vervanger uit Bussum. Kende de weg niet, dus zei ‘rij maar ergens heen’. Enorm gezellig! Het was bijna zomervakantie, dus vroeg hij of ik plannen had. Na mijn verhaal vroeg ik: “En weet u het al?” Enthousiast riep hij: “Ja hoor!”

Toen ik wachtte op zijn antwoord zei hij: “Oh, je bedoelt mijn vakantie!”
Het was duidelijk, ik was geslaagd. “Rij maar lekker terug naar het CBR.”

Nog dezelfde middag stapte ik in de Porsche van David

Hij reed eerst, want we moesten even naar Hoevelaken. Op de terugweg mocht ik rijden. “Even via de McDrive,” vond David wel een leuk idee.

Met klotsende oksels stuurde ik de lange, lage neus van de auto door de McDrive. We bestelden twee milkshakes en ik parkeerde de auto op het parkeerterrein. Die instructeur had me nóg een handig trucje geleerd voor rij-parkeren.

Gewoon rijden tot je ongeveer naast de bestuurder van de auto naast je bent. Gelijke hoogte, dan sta je prima in het vak!

Ik lag zo laag in die auto, dat ik niet over de neus heen kon kijken. Dus volgde ik het advies van de instructeur. Maar ja, deze Porsche was uitzonderlijk lang, vergeleken met de auto naast mij.

Waar zit de handrem?!

Ineens ging de neus van de auto omhoog. Geen idee wat er gebeurde, maar David riep: “Handrem!” Ik greep naar rechts, maar…daar was geen handrem. “Links!” zei David snel. Gekke auto. Eenmaal uitgestapt zag ik wat er gebeurd was. De banden van de Porsche stonden OP een biggenrug. De neus van de auto lag OP de fietsenrekken direct erachter. Vast. En ja hoor, er zat een beschadiging op de kap.

David stond naast me enorm hard te lachen.
Ik kon wel janken.
Mijn eerste ritje met rijbewijs op zak.

Gelukkig verkocht David niet veel later de auto, inclusief beschadiging. Het was allemaal minder erg dan ik op dat moment dacht. Maar biggenruggen? Ja, die zijn dus echt gevaarlijk. Voor je hartslag en je zelfverzekerdheid achter het stuur.

Photo by Hello I’m Nik 🎞 on Unsplash