Groen goud & zomerkoning: het laatste avondmaal

Sinds gisteren ben ik een volledig beugelbekkie. Fase 1 is achter de rug, een maand korter dan gepland. Goed nieuws dus! Na vijf maanden een lunar-beugel (zeg maar de buitwenboordbeugel van vroeger, maar dan binnenboord) werden gisteren alle tanden voorzien van een slotje. Boven netjes wit, onder een ware ijzerhandel. Zo fantastisch om te zien hoe mijn bovengebit in vijf maanden tijd fantastisch recht staat, zo shocking was de onderkant. Wauw! Ik wist best dat het scheef stond. Maar nu met de slotjes en het eerste draad is het een slagveld. Enorm, wat staat die bende scheef. Het is niet voor te stellen dat dit over een paar maanden ook weer heel anders is. Kan niet wachten!

Au!

Maar dat wachten, dat is best lastig. Het lijkt wel een bevalling: na de eerste roep je “NOOIT MEER!” om een tijd later weer zwanger te zijn en weer die hel van een bevalling te doorstaan met de woorden “ach, die pijn, die vergeet je”. Nou, dat is nu dus ook zo. Op 7 januari startte fase 1. Dat deed pijn. Eten was de eerste week geen pretje. Voor een foodie als ik is dat een enorme straf! Dat vergeet je toch nooit meer?

Toch wel. Vorige week maakte ik vol enthousiasme een eetafspraak. Niet nadenkend dat drie dagen voor die afspraak fase 2 van start ging. Maandagochtend dacht ik nog wel dat donderdag wel haalbaar was. Tot ik die avond een bietentaart op tafel zette. De bietjes geheel naar mijn smaak; nog een beetje knapperig.

Fout

Ik kon geen bietje eten. Kauwen? Een hel! Ging gewoon niet! Als extra hindernis heeft de orthodontist op mijn een-na-buitenste kies nepvullingen geplaatst. Anders zouden mijn kiezen elkaar te ver raken en de slotjes eruit bijten. Ofzo. Die vullingen voelen als uitgeharde kauwgompjes. De reactie daarop is een beetje claustrofobisch. Alsof mijn kiezen geen zuurstof meer krijgen. Er zit iets wat er niet hoort te zitten, waardoor mijn kiezen niet meer van mij lijken. Alsof ik de kiezen van een ander in mijn mond heb gekregen. Het klopt gewoon niet. Het jeukt, maar ik kan niet krabben. Dat gevoel, naast de pijn. Dat maakt het eten nog veel lastiger.

Afzeggen

Met pijn in mijn culinaire hart het etentje verschoven. Over een paar weken kan ik vast weer kauwen en genieten. Nu houd ik mijn mond het liefste dicht. Stil. Geen beweging, dan wrijft er niets, dan prikt er niets. Wachten duurt lang…maar ik kom er wel! Over twee weken start het juichen vast weer een beetje! Als fase 1 al zo goed uitpakt, dan moet fase 2 toch wel heel fijn worden. Uiteindelijk!

Laatste avondmaal

Gelukkig hadden we zondag een mooi ‘laatste avondmaal’. De barbecue ging aan. Na een idioot drukke week met Avondvierdaagse en diverse activiteiten in en voor Het Lokaal besloten we geen uitgebreide barbecue te doen, maar kort & krachtig. Heerlijke knakworst van Brandt & Levie (smaakbommetjes), olijvenbrood van Carel en een superzomersalade. Groen goud en zomerkoninkjes. De eerste aardbeien in Het Lokaal (ook smaakbommetjes). Een belachelijk goede combi. Zeker als je er ook nog balsamicoazijn bij doet en buffelmozzarella. Compleet & snel. Aan tafel!

Ingrediënten

• Acht groene asperges
• 250 gram aardbeien
• Buffelmozzarella
• Sesamzaadjes

Dressing:

• Balsamicoazijn (ongeveer drie eetlepels)
• Olijfolie (vijf of zes eetlepels)
• Honing (een eetlepel)
• Een goede scheut gembersiroop (of verse geraspte gember, kan ook, even proeven of je niet teveel gebruikt!)

Bereiding

Harde kontjes van de asperges snijden en de asperges in stukken snijden. Hou de kopjes even apart, die zijn namelijk wat sneller gaar dan de rest.

Wokpan op het vuur, beetje olie heet laten worden. Wok de asperges tot ze beetgaar zijn.

Ondertussen de aardbeien en mozzarella snijden. Ingrediënten voor de dressing mengen.

Op het laatst de kopjes van de asperges nog even meewokken, net als een schep sesamzaadjes.

Laat de asperges afkoelen tot lauwwarm. Voeg dan de aardbeien en mozzarella toe. Nu kun je kiezen om de dressing gelijk over de salade te doen, pas later…of – zoals wij deden – een deel gelijk in de salade en later op het bord nog een beetje erbij voor de extra smaak. Overigens doet dat brood van Carel het ook erg goed met deze dressing als dipper! Theelepeltje anijszaad erbij zorgt voor extra smaakmomentjes 😉

Eet smakelijk!