Het witte goud

Ze noemen ze ‘het witte goud’. Vroeger begreep ik daar dus helemaal niets van. In de vorige eeuw zag ik ze op feestjes regelmatig langskomen. Gerold in een plakje ham…maar dan wel regelrecht uit een potje. Asperges. Van die doorweekte slappe stengels, die in je mond in draadjes veranderden. Niet te eten, nauwelijks normaal door te bijten. Je moest eigenlijk die hele stengel inclusief plak ham in één keer in je mond stoppen en dan maar kauwen… Met servetje, want het vocht wilde nog wel eens tussen de lippen door glippen.

Nee, ik begrijp best dat dit geen lekker begin is van dit verhaal. Maar geloof me: I save the best for last.

Niet lekker?

Na die slappe stengels at ik jaren geen asperges. Bah! Dat is toch niet lekker? Om over de geur in het toilet nog maar niet te beginnen. Dat ‘witte goud’ ging volledig aan me voorbij. Hoe kan iemand nou zo vol lof spreken over deze groente? Geen idee!

Mijn mening draaide enigszins bij dankzij de groene aspergetips. Die waren in de pasta best ok. Geen gedoe ook: kontje eraf en roerbakken maar. Done! De stap naar gewone groene asperges durfde ik ook wel aan. De in mijn ogen moeilijk klaar te maken asperges bleken een peulenschil. Maar die witte…nee, die liet ik steeds weer aan me voorbijgaan. Dat mondgevoel van die stengels uit het potje bleven een onuitwisbare herinnering.

Ik beken: het witte goud

Vorig jaar heb ik voor het eerst witte asperges gekookt. Lekker safe in de basis, met ham, ei en gebakken aardappeltjes. Het smaakte prima! Dus toen Rinke vorige week meldde dat Het Lokaal de eerste biologische asperges binnenkreeg, die door de teler zelfs de beste van NL genoemd werd (“S-klasse”) kon ik er niet langer omheen. Die asperges moesten op het menu.

In de koelkast lag nog pancetta. Ja, die lekkere van Brandt&Levie. Waar ik rustig voor omreed. Dat hoeft dus niet meer. Ligt gewoon in onze eigen winkel, hoera! De rest van de ingrediënten had ik al snel bedacht. Een waanzinnig lekker gerecht en toch maar zeven ingrediënten. Easy does it. Zelfs met asperges, het witte goud!

Ingrediënten

(2 personen)

– 7/8 asperges (biologische zuiderzee asperges van Galema uit Blokzijl), geschild
– 175 gram risotto
– 500 ml paddestoelenbouillon
– 150 gram pancetta (Brandt&Levie: heerlijk gekruid!)
– Een hand vol shiitake (steeltjes verwijderd, die kunnen taai zijn….niet zo lekker)
– Een teentje knoflook, fijngesneden
– Scheutje witte wijn

Bereiding

Verwarm een scheutje olie of een theelepel Ghee/boter in een wokpan (op laag vuur). Voeg de risotto toe en roer tot de korrels glazig zijn. Giet de wijn bij de risotto en laat dit al roerend verdampen. Giet dan scheut voor scheut de bouillon toe. Steeds als de bouillon bijna helemaal is opgenomen door de risotto voeg je nieuwe toe. Regelmatig roeren!

Ondertussen zet je een andere pan op het vuur. Hierin ook een scheutje boter/olie/ghee. Bak de pancetta met de knoflook. Niet helemaal uitbakken, het mag best lekker sappig blijven. Voeg dan ook de asperges (in vier stukken gesneden) toe. Net als de risotto: regelmatig roeren!

Af en toe deed ik het deksel op de pan met asperges. Geen idee of het nodig was, maar in mijn beleving kon het stoom dan het garingsproces een beetje versnellen. Na zo’n tien minuten zijn de asperges klaar. Voeg een paar minuutjes eerder de shiitake toe, die heeft niet zo lang nodig.
De risotto moet zo onderhand ook lekker romig en gaar zijn. Even proeven en zo nodig nog wat langer op het vuur houden (en nog wat bouillon toevoegen als je denkt dat dit nodig is).

Risotto op het bord.

Asperges, pancetta en shiitake erop.

Glas witte wijn erbij.

Eet smakelijk!