Koekje van eigen deeg

Een aantal maanden geleden probeerde ik macarons te maken. Boekje gekocht, ingrediënten ingeslagen, YouTube-filmpje gekeken: moet lukken!

Niet dus.

Steeds opnieuw bleken mijn macarons te barsten, te zacht te zijn of keihard. Oorzaken die op internet genoemd werden: oven te hoog, oven te laag, te hard gemixt, te zacht gemixt, niet lang genoeg gedroogd, te lang gewacht… Ofwel, één groot mysterie! Een workshop volgen, de enige oplossing.

Bij toeval kwam ik op de site terecht van Trick ’n Treats. Een leuk winkeltje in Utrecht waar je macarons en andere lekkernijen kan kopen. Ze geven ook workshops. Niet duur, laagdrempelig en vast erg gezellig. Samen met Marga van der Wal (tante) en John van Ee (oom) reden we naar de kookstudio. En daar werden al mijn vraagtekens omgezet in uitroeptekens. Ik denk dat de oorzaak van het niet lukken van mijn macarons geheel te wijten is aan een eigenschap waar ik gewoon niets aan kan doen: eigenwijsheid! In diverse recepten staat dat het suikerwater 118 graden moet zijn. Dat het gewicht aan eiwit exact zoveel gram moet zijn enz. enz.

Als hobbykok ben ik meer van het “op gevoel koken”. In dit geval moet ik dat dus duidelijk afleren. Netjes het recept volgen. Me keurig aan de cijfertjes houden. En vooral: niet eigenwijs zijn! Zou het lukken?

We hebben heerlijke macarons gemaakt. De donkere vulling is drop-smaak, de roze sinaasappel (grapje van John), de lichte vulling koffie-smaak en er moet toch ook een versie tussen zitten met mint-chocolatechip-smaak. We gaan ze straks opeten. Want…nog een beproeving: na 24 uur zijn ze het lekkerst. Dus ik mag niet eigenwijs zijn en moet nog geduld hebben ook. Oh oh…