Lente uit de oven! | Raapstelen, gnocchi en geitenkaas

Wat een feest, lente! Ik ben zo’n enorme koukleum. De winter is niets voor mij. Helemaal niets. Hoe frustrerend om ’s ochtends – natuurlijk net iets te laat – bij je auto te staan en te zien dat er ijs op de ramen zit. Geen zin om te krabben, dus dan maar op de fiets. Om halverwege de straat te ontdekken dat de versnellingen zijn vastgevroren. In de eerste versnelling naar Leusden fietsen is niet fijn. Dus, toch die krabber maar pakken. Wat een start van de dag…

Bij de eerste groene sprietjes uit de grond, de eerste knopjes in de magnolia, de eerste puntjes van de blauwe druifjes gaat mijn hart sneller kloppen.

Je ruikt het buiten. De lente komt er eindelijk weer aan! Keurig op tijd hoor, maar in mijn perceptie duurt die winter ‘ieder jaar langer’. Ik snak steeds weer naar die lente. Het moment dat je niet met dikke sjaal, muts en wanten op de fiets zit. Het moment dat het dakje van mijn auto open kan. Het moment dat…de winkel steeds voller raakt met prachtige groenten.

Lente op je bord

Lokaal en ‘met de seizoenen’ eten vraagt om flexibiliteit. Het aanbod is ’s winters compleet anders dan in de warme maanden. Dat er ‘niks’ te krijgen is, dat is niet waar. We zijn teveel verwend met producten die, dankzij kas of kilometers, het hele jaar door verkrijgbaar zijn. Dat ontdekken we vooral bij Het Lokaal. Tegen het einde van de herfst verdween de kleur uit de winkel: de laatste tomaten, komkommers, paprika’s, broccoli, radijs, bonen… Langzaam maar zeker werd de grond te koud en was het aanbod weg. In de winter leef je dan vooral op knollen en kolen. Hoewel er nog altijd een ruim aanbod is hoor: Spruitjes, knolselderij, boerenkool, witte kool, savooiekool, wortels, Chinese kool, winterbiet, paddenstoelen, witlof, pastinaak, pompoen…en ga zo maar door.

Toch….toch voelt de lente als een soort smaakexplosie. Eigenlijk is dat ook zo. Diverse groene groenten groeien als kool! Hoewel….als kool….die kennen we nu wel.

Raapstelen? Lente!

Voor mij begint de lente bij de eerste raapstelen. Tegenwoordig dan. Vroeger was dat wel anders… Ik denk dat veel mensen van mijn leeftijd en ouder dezelfde herinneringen hebben aan de groenten van vroeger. Doorgekookt, soms met een papje en natuurlijk voorzien van een lading nootmuskaat. Zo kookte mijn oma vroeger. En tja, wij woonden bij mijn oma, dus ik at dat vaak. Heel vaak.

Niet zo gek dus, dat raapstelen onder het kopje ‘vergeten groenten’ viel. Gelukkig zijn de frisse groene blaadjes inmiddels alweer een paar jaar terug van weggeweest!  Heerlijk en veelzijdig: in de salade, als lentestamp, door de pasta…of uit de oven.

Lente uit de oven!

Niet alleen raapstelen zorgden voor lentekriebels. Bij het zien van de eerste tomaat werd ik ook helemaal blij. Wat een beauty! Natuurlijk kun je in de supermarkt het hele jaar door tomaten kopen, maar dit was de eerste lokale tomaat van het seizoen. Nog niet voldoende op smaak om ‘zo’ te eten, maar uitstekend voor in deze ovenschotel.

De pastafabriek, Al Dente

De gnocchi in deze ovenschotel, komt van De Pastafabriek, Al Dente. Een familiebedrijf in Amsterdam. Spaghetti, tagliatelle, penne, gnocchi, maar ook gevulde pasta’s, sauzen en lasagne. Elke dag vers gemaakt, met liefde en passie. (En dat ligt dus in de koeling van Het Lokaal!) En makkelijk: een paar minuutjes in de pan en klaar! Voor mij – fan van de makkelijke en snelle maaltijd – ideaal! Deze ovenschotel was eigenlijk een kwestie van ‘stapelen en in de oven schuiven’. Nou ja, klein beetje voorwerk, maar als de schaal eenmaal in de oven staat: drankje erbij en – in de lentezon – wachten op het belletje. Heerlijk!

Ovenschotel met gnocchi, raapstelen, tomaat en geitenkaas

(met dank aan Betty’s Kitchen voor de inspiratie)

Ingrediënten

Voor 2 volwassenen en 2 kinderen

• Gnocchi (2 pakjes van de Pastafabriek of ongeveer 500 gram)
• Een grote tomaat of twee kleinere
• Een bosje raapstelen
• Zachte geitenkaas in plakjes (bijvoorbeeld Lytse Witte van Doetie’s geiten)
• Rode ui
• Pijnboompitten
• Knoflook
• Oregano (of echte marjolein, is iets zachter dan oregano (=wilde marjolein))
• Peper & Zout

Bereiden

Zet de oven aan op 180 graden. Vet een ovenschaal in. Kook water (met zout) in een pan.

Kook de gnocchi. Je weet dat ze goed zijn als ze komen bovendrijven…en dat duurt helemaal niet zo lang! Je kunt wel ondertussen even de rode ui en knoflook fijnsnijden.

Als de gnocchi gaar is, schep je ze uit het water. Dit water kun je dan mooi nog even gebruiken om de raapsteeltjes even te blancheren. Paar minuutjes en dan afgieten. Goed uit laten lekken, anders wordt de ovenschotel te nat!

Smelt boter (of ghee of olie of dat waar je graag mee bakt) in een hapjes- of koekenpan. Fruit de uit en knoflook. Voeg de gnocchi toe en bak deze even mee tot ze een beetje kleuren. Ook de kruiden mogen er bij. Oregano is lekker (wilde marjolein) of gewone marjolein/marjoraan. Of tijm? Of basilicum…wat jij lekker vindt!

Leg de gnocchi in de ovenschaal. Snij plakjes tomaat en leg deze op de gnocchi. Daarop leg je weer de plakjes geitenkaas. Strooi er lekker wat (geroosterde) pijnboompitten overheen, wat peper en zout en…schuif de schaal in de oven.

Nu kun je twintig minuutjes de keuken opruimen…of gewoon even lekker relaxen.

Eet smakelijk!