Zwervende liefde
Een liefdesbrief, 53 jaar geleden gepost, nu pas bezorgd. Vonnie vertelde in de brief dat ze Clark erg mist en duizend keer meer van hem houdt dan voorheen. De brief kwam niet aan, maar toch zijn Vonnie en Clark getrouwd en samen kregen zij vier kinderen.
Dit toont maar weer aan hoe mooi echte post is. Papieren liefdesbrieven, met de hand geschreven…verdwaald in het leven, vinden hun weg terug na 53 jaar zwerven. Prachtig.
Er komt wel een kleine “wat nou als…” in mij op. Stel nou dat deze Clarke op deze brief had zitten wachten. Dat hij, door het uitblijven van die brief, dacht dat “zijn” Vonnie niet genoeg van hem hield? Stel nou dat hij een andere vrouw was getrouwd en 53 jaar later deze brief in handen kreeg. Zou hij spijt hebben?
Gelukkig hoeft Clarke zich daar geen zorgen over te maken. Ondanks de brief die nooit aankwam, bleek de liefde tussen Vonnie en Clarke echt en voor altijd. Zullen zij zich bij het lezen van die brief weer even jong gevoeld hebben? Weer even die vlinders gevoeld hebben, die toen zo heftig waren? Zouden ze nu nog eens duizend keer meer van elkaar houden dan voorheen?
Hopelijk hoeven deze mensen elkaar nog lang niet te missen. Echte liefde kan zwerven, maar vindt altijd de juiste weg!

